The Basic Principles Of ปรปักษ์จำนน

The Basic Principles Of ปรปักษ์จำนน

Blog Article

เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว

) เพราะแม่ของพระเอก ให้นึกถึงแม่ของท่านแม่ทัพจาก ยอดหญิงหมอเทวดา ไว้เลยนะจ้ะ มีความโรคจิตเบาๆ

ความสัมพันธ์ของพระเอก นางเอกยังไม่ชัดเจน นางเอกถือคติน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง ทำตามหน้าที่ รู้ว่าเกลียดตระกูลตัวเองอยู่ก็ไม่ไปเสนอหน้ามาก ทำตามหน้าที่เท่านั้น ส่วนพระเอก ตอนแรกคิดว่าแต่งมาเฉยๆจะไม่สนใจ แต่ความคิดเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เริ่มจากท่านย่าชอบ เห็นความเก่งของนางเอก ความคิดที่ฉลาดหลักแหลม และความงามที่ทุกคนชื่นชม จากที่ไม่สนใจก็เริ่มมอง เริ่มสนใจ เริ่มหึง เริ่มขัดใจที่ไม่ทำหน้าที่สารพัดล่ะ

แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย

ต่อมายังมีเหตุการณ์ที่เหยียนโจวของนางเอกจะถูกบุกยึด พระเอกมีวิธีช่วยเหลือแต่ยังสองจิตสองใจ พอนางเอกได้ข่าวก็คิดว่าตอนนี้ต้องมีกำลังคนเป็นของตัวเอง จะรอขอร้องให้คนอื่นมาช่วยทุกครั้งคงไม่ได้แล้ว นี่เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเพราะยังไม่สามารถเชื่อใจพระเอกได้ ด้วยรู้ว่าพระเอกมีความแค้นอยู่กับตระกูลไม่รู้เมื่อไหร่จะสลายความแค้นได้ แต่ก็มาหาเพื่อขอร้องเว่ยเซ่า และบอกว่ามีวิธีที่ไม่ต้องใช้ทหารของตัวเองเลย พอพระเอกฟังจบท่าทางก็ตกใจในความคิดของนางเอกเพราะมันตรงกับที่คิดเอาไว้เลยทีเดียว พระเอกเริ่มมองนางเอกมากขึ้น แถมนางเอกยังเป็นฝ่ายเสนอก่อนว่า หมานหมานจะซาบซึ้งใจยิ่งนัก ในที่สุดเว่ยเซ่าก็ตัดสินใจช่วยเหลือ ก่อนจากไปสนามรบคืนนั้นได้มาหาเสี่ยวเฉียวคราวนี้ได้ร่วมหอกัน หลังจากก่อนหน้านี้เสี่ยวเฉียวทนไม่ไหวเตะหน้าเว่ยเซ่าไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน แต่ในที่สุดก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆแล้ว การศึกเป็นไปตามแผน useful link ส่วนท่านย่าได้พาเสี่ยวเฉียวไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่แคว้นจงซาน และได้พบซูเอ๋อหวงที่เคยมีความหลังกับเว่ยเซ่าครั้งอดีตด้วย เว่ยเซ่าชนะศึกกับเฉินเสียง ได้ชัยชนะกลับมาตามคาด เสี่ยวเฉียวและท่านย่าเดินทางกลับสกุลเว่ยที่อวี๋หยาง

สำหรับเล่มแรกของค่อนข้างจะเนื่อยไปหน่อย และชื่อเมือง ตัวละครเยอะมากก จำไม่ค่อยได้เลย ในส่วนความสัมพันธ์ของตัวละครก็ค่อยๆเป็นค่อยๆไป บอสก็เริ่มฉายแววว่าจะเป็นใคร

เนื้อหาเข้มข้นเพราะมีทั้งการต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์ของพระเอก ทั้งการพยายามหาทางเปลี่ยนให้พระเอกลดความเหี้ยมโหดลงของนางเอก แล้วตัวนางเอกเองก็ยังต้องลับสมองกับนางร้ายของเรื่องที่เป็นแฟนเก่าที่วนเวียนอยากจะกลับมาหาพระเอกอีก ส่วนความรักก็เข้มข้นเพราะพระเอกหื่นมาก กินดุและกินหนักแบบคลั่งรักไม่ไหว ส่วนตัวนางเอกก็เนื้อหอมมาก ไปไหนก็มีแต่คนมาตกหลุมรัก

นิยายได้สร้างเป็นซีรี่ย์แล้ว ต้องลองมาหาอ่านต้นฉบับซะหน่อย ^^

บทบาทพระเอก ได้นักแสดงมากฝีมืออย่าง “หลิวอวี่หนิง” มารับบท เว่ยเซ่า ถือว่าตรงตัวละคร ทีมงานคัดเลือกได้ดีสุด เขาสามารถถ่ายทอดตำนานความโหด เย็นชา ซาดิสต์ได้แบบไม่ติดขัด เป็นท่านโหวที่โหดกับทุกคนแต่อ่อนโยนกับภรรยา บอกเลยว่าดุดันได้แบบน่ารักมาก >

ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ

ท่านย่าเป็นผู้ใหญ่ที่ฉลาด สง่า น่าเกรงขามมาก ไม่แปลกที่พระเอกจะเคารพรัก

พอใจรักแล้ว ... เสี่ยวเฉียวชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ท่านโหวยอมทุกอย่าง

เท่าที่อ่านมาในเล่มหนึ่งนี้ นางเอกเรื่องนี้ฉลาด พระเอกก็ฉลาด ซึ่งเราชอบนิยายแบบนี้นะ

รออ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นปี คหสต เราว่าก็สนุกดีนะ เว่ยเซ่าทั้งบื้อ&ทื่อ แตน่ารักดี รออยู่ว่าเมื่อไหร่จะยอมรับกับตัวเองว่ารักหมานหมานซะที